In de commissievergadering van 24 maart 2009 werd de nota over gezondheidsbeleid behandeld. In deze nota wordt o.a. een beschouwing  gegeven over de grote gevaren van druggebruik. Er staat letterlijk op bladzij 20: “overmatig druggebruik is van grote invloed op agressie en geweld en criminaliteit in de samenleving. Ook is er een verband met verkeersveiligheid en onderwijs (veiligheid op scholen, schoolverlaters, en schoolprestaties). Bovendien is verslaving een progressieve ziekte die in de loop van de tijd in ernst kan toenemen en ernstige gevolgen heeft voor het psychisch, lichamelijk en sociaal functioneren. Vanwege al deze factoren is de kans groot dat mensen met een drugverslaving aan de rand van de samenleving terecht komen“.

Deze diagnose is de fractie van de ChristenUnie-SGP uit het hart gegrepen. Het wordt nog maar al te vaak gebagatelliseerd dat bijvoorbeeld druggebruik leidt tot hersenbeschadiging. Dat moeten we toch niet bij onze jongeren laten gebeuren. En ook slechte schoolprestaties of zelfs schooluitval als gevolg van apathie door druggebruik moet koste wat koste worden voorkomen bij jongeren die de gevolgen van hun keuzes nog niet ten volle kunnen overzien.
Bovendien is de softdrugcultuur verweven met misdadigheid. Je hoeft de krant maar open te slaan om te lezen dat, in tegenstelling tot wat werd gedacht toen het gedoogbeleid inzake het gebruik van softdrugs werd ingevoerd, de softdrugcultuur onderdeel is van een crimineel systeem. Het is inmiddels volkomen duidelijk geworden dat het gedoogbeleid, softdrugs niet uit de sfeer van de criminaliteit heeft kunnen halen. Niet voor niets gaan gemeenten als Bergen op Zoom en Roosendaal er nu toe over alle coffeeshops te sluiten.

Tijdens het debat over de gezondheidsnota hebben we als fractie van de ChristenUnie-SGP daarom een heikel punt opgerakeld. We hebben het gedoogbeleid inzake de verkoop van softdrugs bekritiseerd. Wij hebben de verantwoordelijke wethouder voorgehouden dat het aanbod van softdrugs in de coffeeshops de vraag naar softdrugs in de hand werkt. Het is verbijsterend dat, volgens onderzoeksgegevens, reeds 7% van de nog maar 13-jarige jongeren (kinderen die in de eerste klas van het voortgezet onderwijs zitten) al softdrugs heeft gebruikt. Het kan niet anders of dit gegeven houdt verband met de gemakkelijke toegankelijkheid van de verkooppunten van softdrugs. Voor de fractie van de ChristenUnie-SGP lijdt het geen enkele twijfel dat het aanbod van softdrugs in coffeeshops de vraag ernaar oproept.

Wij hebben de wethouder daarom dringend opgeroepen om serieus te overwegen het gedoogbeleid in navolging van andere gemeenten te beëindigen en de coffeeshop te sluiten. Wij beseffen dat deze maatregel zeer tegen de haren instrijkt van de vele jongeren die softdrugs gebruiken, maar deze onvrede weegt lang niet op tegen de schade op korte en lange termijn waarmee het druggebruik gepaard gaat. Met andere woorden: als een gemeentebestuur het gedoogbeleid blijft voortzetten, is dat gemeentebestuur mede verantwoordelijk dat deze gevolgen zich blijven voordoen.
De wethouder wilde er echter niets van weten. Hij vond dat het huidige beleid uitstekend was. Zijn antwoord was kort en krachtig: ”In landen waar het gedoogbeleid niet toegepast wordt is het druggebruik en al wat daar mee samenhangt vele malen erger is dan in Zoetermeer. Door het gedoogbeleid blijft het beter beheersbaar. Andere landen hebben niet voor niets veel belangstelling voor deze aanpak. In grensgebieden ligt de situatie anders dan elders in het land”.

De ironie wil echter dat er een paar dagen later een groot artikel in het NRC verscheen over het mislukte softdrugsbeleid in Terneuzen. Het Openbaar Ministerie gaat de eigenaar en een aantal medewerkers van coffeeshop Checkpoint in Terneuzen vervolgen voor het lidmaatschap van een criminele organisatie. Op de voorpagina van de krant stond zelfs het volgende citaat: “Het aanbod van softdrugs bepaalde de vraag”!

Willy Bij de Vaate - Sterk