Column: Parijs - Zoetermeer

Stille Tocht Charlie Hebdo 8 januari Zoetermeermaandag 12 januari 2015 18:00

Terwijl Parijs werd omgevormd in een fort, stonden in Zoetermeer donderdagavond een paar honderd man voor het stadhuis. De burgemeester sprak en uitte zijn boosheid, maar ook zijn zorgen over de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo. Sommige omstanders stonden met pen of potlood in de lucht. Met de pen in de aanslag, letterlijk. ‘Want het vrije woord overwint.’ Grote woorden opeens in een voorstad van Den Haag, vooral bevolkt door gezinnen en Haagse babyboomers. Is het nodig? Is zo’n manifestatie noodzakelijk? Of tekent het vooral onze machteloosheid?

Door Lennert Hut, commissielid

Het laatste is zeker waar, maar het is zeker ook noodzakelijk. Wielrenners die meedoen aan de Tour de France zeggen dan misschien ‘Parijs is ver’, zo ver is het ook weer niet. Zoals burgemeester Charlie Aptroot het 8 januari zei: we zijn misschien soms angstig, maar we zijn strijdvaardig’. De echte winst zit hem echter niet in strijd, maar in het voorkomen daarvan, denk ik.

Ik wil de ‘banlieus’, de oerlelijke en verwaarloosde voorsteden van Parijs niet vergelijken met Zoetermeer. Het is doorgaans nog best redelijk wonen in de Florens van Brederodelaan en het gemeentebestuur en corporatie pakken de wijk aan, voordat die afglijdt naar bedenkelijk niveau.

Maar je kan niet vroeg genoeg beginnen met je grenzen aangeven. Wat vindt jij acceptabel als het gaat om de mate van vervreemding van je buurman of buurvrouw? We hebben niet allemaal een terrorist-in-wording aan de andere kant van de schutting. Maar dat we een schutting hebben is al een heel klein zorgelijk teken aan de wand.

Cohesie
Toen ik als freelancer nog werkte voor de Haagsche Courant in 2005, werd ik gevraagd voor een artikel over sociale cohesie in de stad. Ik kende cohesie eigenlijk alleen van scheikunde, maar een socioloog die betrokken was bij het opstellen van een rapport hierover, hielp mij verder. Wij moesten in Zoetermeer uitkijken, was zijn stellige boodschap. Nogmaals, de stad geeft allerminst aanleiding tot radicalisering, maar juist in Zoetermeer zijn we kampioen in het langs elkaar heen leven, zo bleek uit de cijfers.

De vrije doorkijk in de tuin wordt hier al snel een schutting en de schuttingen worden steeds hoger. De volgende dag groet je je buurman of buurvrouw niet meer en het jaar erop heb je helemaal geen flauw benul wat diegene uitspookt, overdag en ‘s nachts.

Heel normaal
Laten we 2015 een mooier vervolg geven door ons meer te interesseren in de buurman of buurvrouw. Dat is geen bemoeienis, dat is betrokkenheid. We houden elkaar zo beter in de gaten en voorkomen misschien op een dag dat diegene echt de verkeerde afslag neemt, omdat zijn buurt en wijk overduidelijk laat blijken dat het heel normaal is om te vervreemden van onze samenleving en van elkaar.

Gelukkig wonen we in Zoetermeer. Maar ook stadsgenoten zijn naar Syrië afgereisd om daar te vechten uit naam van onheil. Daarom: blijf waakzaam en vraag meteen even aan je buurman of je zijn container ook even moet neerzetten op de aanbiedplaats voor het huisvuil. Als iemand iets in zijn hoofd haalt, voorkom je een wandaad echt niet. En zij die over scheef gaan, mogen knetterhard worden aangepakt van mij. Maar tot die tijd voorkom je een voedingsbodem.

Goed voornemen voor 2015, en voor vele jaren daarna. Voor wat het waard is. En daarbuiten: daar heerst toch de machteloosheid, en het geloof in een betere wereld dan deze.

« Terug

Archief > 2015 > januari

Geen berichten gevonden