Toen ik vanmorgen in de auto stapte om te gaan sporten, keek ik even snel naar de voorpagina van de krant. Tenslotte blijf je altijd en overal een politicus. De kop op de voorpagina maakte snel plaats voor de binnenkant van de krant met twee volle pagina’s. Allemaal nieuws en verbazing! Met een diepe zucht legde ik de krant naast me neer. Eerst maar gaan sporten.
Maar mijn hersens kraakten en werkten al weer op volle toeren. Wanneer hadden we ook al weer wat gehoord en hadden we als Raad niet zo onze twijfels……. Wat nu? Schriftelijke vragen stellen? Allemaal gedachten die ik maar snel even op een kladje noteerde.

Na het sporten moest ik eerst nog geduld hebben. Eerst nog naar Ahoy om mijn jongste dochter op te halen die dansoptredens had gehad in een Nigeriaanse kerk. Een paar uur later, direct na thuiskomst achter mijn pc gekropen en de eerste vragen globaal samengesteld. Ook even de format opgezocht, want dit waren mijn allereerste schriftelijke vragen. Alles nog eens goed nagelezen, scherper geformuleerd en hup naar de andere fractieleden gestuurd met het verzoek direct na Pasen te reageren.

Binnen een uur had ik al twee reacties binnen. Met wat aanpassingen waren de vragen prima en ik moest niet wachten maar ze direct indienen! Dat heb ik dan maar gedaan. Meteen ook even een berichtje voor de pers gemaakt en de lucht ingestuurd en het op de website gezet. Toch wel (politiek) handig een lijstje met persadressen te hebben en te weten hoe je met een website omgaat.

Al met al kost het altijd meer tijd dan je vooraf dacht. En ik had nog zoveel andere dingen willen doen. Maar ja, politiek laat zich vaak niet plannen. Eerst morgen met Pasen een dagje rust, samen met een zoon mijn ouders opzoeken en dan verder met het schrijven van het commentaar op het collegeprogramma. De fractieleden hebben aardige suggesties meegegeven, dus dat moet niet zo moeilijk zijn.

door Helen du Bois, reageren kan naar helendubois@solcon.nl