Na het vaststellen in 2004 van de WWB (Wet Werk en Bijstand) en de diverse verordeningen die hieruit voortvloeiden hebben we als Raad ook een Nota Arbeidsmarktbeleid vastgesteld.

 

Om uitkeringsgerechtigden uit een uitkering te halen of te houden zijn er inmiddels als veel activiteiten ontplooid. Her zeer succesvolle Work First  gaat uit van het principe uit dat iedereen die zich aanmeldt bij het CWI  geen uitkering wil, maar werk.Via allerlei trajecten worden zij binnen en paar weken bemiddeld naar (tijdelijk) werk. Alleen wanneer dit echt niet mogelijk is kan een uitkering worden aangevraagd.

 

Daarnaast wordt speciaal voor jongeren tot 23 jaar uitgegaan van het principe “school boven werk en werk boven uitkering”. De bedoeling is dat jongeren tot 23 jaar tenminste een MBO 2-niveau startkwalificatie verkrijgen voor hun start op de arbeidsmarkt. Daarvoor zijn diverse maatwerk-trajecten. Ook met schoolinstellingen zijn afspraken gemaakt om leerlingen zonodig extra te ondersteunen. Om banen te creëren is een speciale stichting TAZ (transferpunt Arbeidsmarkt Zoetermeer) opgericht die zorgt dat alle vacatures worden opgevraagd bij bedrijven zoals leer/stage en proef plaatsingen. Daarnaast zijn er (deels gesubsidieerde) projecten als “De Witte Motor” (huishoudelijke hulp), “Ecoware” (ICT), trajecten in de bouw- en beveiligingssector. Veelal om de ontbrekende werkervaring op te doen. Kortom MVO (Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen) wordt actief  toegepast door Zoetermeerse ondernemers. Zij denken en zoeken mee om invulling te geven aan deze problematiek. Onze dank daarvoor!

 

In dit kader is het Beleidsplan Reïntegratie 2006 en 2007 behandeld in de commissie EOS (Economie, Onderwijs & Sociale Voorzieningen) van 29.11 ter voorbereiding van de vaststelling door de Raad op 19.12.05. Hierin staat een opsomming van wat men doet en gaat doen. Vanaf  2006 hebben gemeenten nl meer vrijheid gekregen van het kabinet om hun eigen plannen reïntegratie te ontwikkelen. Daarnaast is de ambitie van Zoetermeer vrij hoog en moet het beleid daarom zo realistisch mogelijk worden vastgesteld. Er zijn flinke uitdagingen om op de bres te springen voor vooral diegenen die al langer een (gedeeltelijke) uitkering ontvangen en moeilijk een baan vinden. Vaak was er het dilemma “wat past er nou het beste bij deze client en hoe maken we dit mogelijk”. Het doel is nu om te onderzoeken of straks iedereen in staat is een “eigen reintegratieplan naar werk” samen te stellen met een deskundige klantmanager van Sociale Zaken. Om stapsgewijs het uiteindelijke doel te bereiken om de uitkering daadwerkelijk vaarwel te kunnen zeggen. Daarbij kunnen premies bij het aanvaarden van werk ook de mogelijkheden horen. Echter voor hen waar dit echt niet mogelijk is, is participeren via vrijwilligerswerk een goede invulling

 

Over het reïntegreren van de oude ID-ers is het laatste jaar al veel gesproken in de commissie EOS.  Afgesproken is om er drie jaar (2004-2006) voor uit te trekken deze 100% gesubsidieerde banen om te zetten in banen waarbij de oud ID-ers onafhankelijk van een uitkering in zijn/haar onderhoud kan voorzien. Deze moeizame weg heeft al geleid tot menige discussie met de wethouder, mede ook door de inbreng in de Raadzaal en pers door de oud ID-ers zelf. Op de vraag van de  fractie CU-SGP dat er verschil lijkt te zijn in de beleving tussen het college en de oud ID-ers over het voorgestelde beleid, zegde de wethouder de commissie een memo toe waarin wordt aangegeven wat er nu feitelijk gebeurd is met de mensen die een ID-baan hadden.