Van Resto Restaurant
Om op tijd bij het lijsttrekkersdebat bij het Van Resto Restaurant te zijn, moest ik op tijd weg. En dat lukte niet. Dus een kwartier te laat schoof ik op mijn stoel tussen het al gestarte debat. Gelukkig had ik het van tevoren als mogelijkheid doorgegeven. Rob had een plaatsje voor me vrij gehouden. Maar voor omschakelen was er dus geen tijd.

Omdat we met tien lijsttrekkers waren konden natuurlijk niet alle tien per keer aan het woord komen, maar Jan Jaap van der Wal, cabaretier, deed dat erg leuk. Serieus en luchtig tegelijk. Hij luisterde goed naar hoe de vaste gasten reageerden en nam dat meteen weer mee naar de woordvoerders van de partijen. Al bedachte antwoorden waren dus waardeloos. Ik moest primair reageren op wat er voor mijn voeten rolde. We zaten met 50 gasten aan tafel die daar normaal ook twee keer per week aten en nog een aantal organisaties. Per partij mochten er twee personen komen.

Na twee vragenrondjes, waarin ik af en toe m’n zegje weer heb kunnen doen, rouleerden we per tafel en konden we met de mensen zelf praten, en ….. eten. Prompt een klacht over de Regiotaxi gehoord en eentje die niet tot het standaard type hoort. Volgende week, dan heb ik vakantie, Edo Haan maar even een technische vraag stellen. Tot slot in 35 seconden vertellen waarom de mensen in de zaal op de ChristenUnie-SGP moesten stemmen. Na gezegd te hebben dat we voor christelijk-sociaal beleid staan, heb ik de speerpunten genoemd, waarbij ik begon met de sociale en eindigde met Geloofwaardig Handhaven.
En het eten was voortreffelijk: boerenkool met halal rookworst, van de HEMA.

FNV/OSO-debat
Toen in sneltreinvaart naar het volgende debat. Beladen met allerlei verkiezingsmateriaal van Rob kwam ik er aan, waar Francijn gelukkig al aanwezig was. Hoefde ik gelukkig niet aan alles te denken.
Ook hier had ik mij voorbereid op het debat en wist ik ook nog hoe het vier jaar geleden ging. Omdat er nu 11 afgevaardigden van de partijen (niet allemaal lijsttrekkers) waren en ook bleek uit het FNV- onderzoek dat Zoetermeer het sociaal een stuk beter doet dan vier jaar geleden, was het debat wat tam. Wel waren er een paar uitschieters.

Een mens is meer dan werk
Waar ik graag nog wat over had willen vertellen was over het re-integreren naar werk via de Work First methode. Natuurlijk is in het arbeidsritme komen belangrijk en natuurlijk moet je mensen die ontmoedigd thuis zitten (meermaals) aansporen. Maar een mens is meer dan werk.
Van het moment dat iemand zich aanmeldt voor een bijstandsuitkering (over de WW gaat de gemeente niet) moet men gestimuleerd worden zich te ontwikkelen. Maar binnen de eigen mogelijkheden, zonder tijdsdruk en passend bij de interesses die men heeft. En heeft men kleine kinderen op te voeden, dan is juist dat het hoofddoel. Een studie oppakken kan dan vaak nog wel. Maar een razend druk leven als alleenstaande moeder met kinderen, zorgen aan het hoofd en moeten werken is wachten op (gezins)problemen. Voor ons blijft het gezinsleven en het opvoeden van (kleine) kinderen ten alle tijden voorop staan.

Verder heb ik een ondernemer van repliek gediend die het normaal vond dat hij bij de aanname van personeel zou kiezen uit de goedkoopste. Met name omdat ouderen vaak duurder zijn. Daarmee discrimineert hij, hoewel het mooi verpakt was. Ik stelde hem de vraag of hij het lef had om behalve aan euro’s te denken ook kon kiezen maatschappelijk verantwoord te ondernemen waarbij er euro’s worden ingeleverd voor iemand met minder kansen op een baan en daarmee zorg draagt dat deze persoon weer een baan heeft en waarmee ook vaak een gezin hiermee geholpen is.

En de mails? De meeste staan er nog en blijven daar ook staan totdat ik vakantie heb. Nog twee dagen…..

Helen du Bois
Fractievoorzitter/Lijsttrekker ChristenUnie-SGP
Woensdag 17.02.2010

Wij geloven dat het anders kan!