De dag begon met een training debatteren. Hoe kan je vanuit verschillende rollen een debat insteken. Ik mocht samen met de burgermeester de rol van pessimist vertolken. De stelling was of hangjongeren in de stad harder moesten worden aangepakt. Het debatteren vanuit onze rol was niet echt moeilijk. We besloten om wat PVV-geluid te laten horen. Nadat om 12:00 uur het kwik op 21 graden stond, mochten we lunchen en een uur vrij rondlopen door het park. ’s Middag zijn we een film gaan maken. Dan komt het echt op samenwerken aan. Het resultaat, een 4 minuten durende film, mocht er zijn.

Wat mijn verbazing wekte was de welkomstfolder van Madurodam. Daarin stond dat om het park te onderhouden en uit te breiden met nieuwe maquettes er 35 medewerkers fulltime aan het werk zijn. Dat zijn voor mijn gevoel veel mensen voor een relatief klein park. Daarbij heeft Madurodam bijna alleen maar statische attracties. Waarom zoveel mensen dan? Tijdens het vrije tijdsgedeelte raakte in hierover in gesprek met één van de medewerkers. De medewerker antwoorden mij; als je oog hebt voor detail, zuinig bent op wat je hebt en dat ook koestert, dan snap je de hoeveelheid werk die hier in gaat zitten.

Met dit antwoord dacht ik aan het politieke proces omtrent de Stadsvisie 2030. Als gemeente willen we veel en stralen we veel ambities uit. Daar is niets mis mee, maar laten we gaande de tijd alert blijven op het (detail) onderhoud van onze stad zoals deze nu is. Laten we er zuinig op zijn en koesteren door de aandacht te geven die het verdient.

André Bos