Dat rust in de politiek een restcategorie is, las ik vandaag in een oud krantenartikel. Dat landde in mijn gedachten nu heel anders dan een paar jaar geleden.
De hectiek als Raadslid, maar vooral als fractievoorzitter, lijkt veel weg te hebben van een 24-uurs economie. En dat is wat wij als christelijke partijen niet voorstaan. Continu als volksvertegenwoordiger beschikbaar zijn voor het politieke werk, wil niet zeggen dat dit acuut moet. Uitzonderingen daargelaten, want de Raad, met de fractievoorzitters als eersten, zijn wel de eerstverantwoordelijken als er iets zeer ernstigs in de stad zou gebeuren.

Niet voor niets geef ik aan dat “rust” mijn hobby is als men daar naar vraagt. Zowel lijf en ledematen alsook mijn geest heeft rust nodig. Om tot bezinning te komen en het besef waar het ook allemaal weer om gaat. Waarvoor we rennen en vliegen van de ene vergadering naar de andere of luisteren naar die ene burger of dan weer die ander. Informatiebijeenkomsten af te lopen, want je moet toch alles “bij” houden.
Natuurlijk weten we dat we als christenen een opdracht hebben in de politiek. Om gelovig luisterend naar Gods Woord, invloed uit te oefenen op de Zoetermeerse samenleving. En vanuit het besef dat Gods geboden het welzijn van deze samenleving dient.

Maar hoe beweeg je je hier dan in, beseffend dat het politieke leven toch wel doordraait, ook zonder jou. Maar ook met het leveren van kwaliteit als kleine fractie. Welke zaken doe ik dan anders of minder waardoor het voor mijzelf, onze fractie maar ook voor anderen zichtbaar is dat we een christelijke partij zijn.

Ik ben blij dat wij als fractie waarden met elkaar hebben afgesproken. Geen email op zondag, geen telefoon op zaterdagavond of zondag, of het moet echt een dringend karakter hebben. Zaken in het gezin of de familie die voor een (fractie)vergadering gaan. Werkzaamheden en plannen die dan maar wat langer blijven liggen dan de bedoeling is. En dat er soms onderwerpen zijn waar we gewoon de tijd niet voor hebben om er mee de diepte in te gaan. Het zijn die keuzes die we maken. En we accepteren het van elkaar en weten dat het zo goed is.

Ik heb wel eens de uitspraak gehoord. God heeft de tijd gemaakt, maar over haast heeft hij niet gesproken. Om in de drukte rust te vinden is een Bijbelse opdracht, die ook voor politici geldt!

Helen du Bois