Een impressie van de eerste en zeer geslaagde naturalisatiedag
donderdag 24 augustus 2006 22:15 “Spreken is zilver en zwijgen is goud”. Een gezegde dat burgemeester Waaijer aanhaalde in zijn toespraak gericht tot de zaal met nieuwe Nederlanders. Een van deze nieuwe Nederlanders vertelde mij later: “Voor mij is spreken juist goud”. Een antwoord dat alleen zij als nieuwe Nederlandse had kunnen bedenken. Daar was ik nu niet op gekomen…..
Zo waren er meer verrassingen. Winfried en Angelique, de Zoetermeerse illusionisten, goochelden een kussen met zilveren speldjes tevoorschijn en verrasten de burgemeester. Hij bleek nl vandaag jarig te zijn! Uit een lege kist kwam ineens een van de ambtenaren tevoorschijn met een prachtig boeket bloemen. Spontaan zette een van de nieuwe Nederlanders het “Lang zal hij leven” in waarop de rest van de zaal enthousiast mee zong.
Over initiatief gesproken…..
Er werd uitgelegd hoe er een groepsfoto gemaakt zou worden. De vakfotograaf Ton van Zeijl had bijna alle nieuwe Nederlanders “speels” gegroepeerd op het podium. Tot ineens een van de dames wegrende, haar geavanceerde fotocamera pakte en de fotograaf verzocht bij de groep plaats te nemen zodat zij een foto van de groep kon maken.
En zo geschiedde…. Kostelijk. Waar gebeurd zoiets? Daarna mocht de fotograaf zijn werk van haar afmaken.
Samenleven is geven en nemen. Is meedoen, erbij horen en het gevoel hebben dat je welkom bent. Dat gevoel werd vanavond daadwerkelijk aan onze nieuwe Zoetermeerders meegegeven. Iets waar we met z’n allen, zo’n ruim 117.000 Zoetermeerders, trots op mogen zijn.
Kortom een geslaagde en gezellige avond die ik niet had willen missen. Een warm welkom als Nederlander en als Zoetermeerder. Jammer, dacht ik even, dat dit mij nou nooit zou overkomen.
Helen du Bois
